Το Δημοτικό σχολείο Καλαμακίου Φθιώτιδας

Σχολείο  λειτούργησε  για  πρώτη  φορά  μετά  τον  πόλεμο  του  1940-1945  .

Στην  αρχή  στεγάζονταν  πρόχειρα  σε  κάποια  σπίτια  του  χωριού αλλά και στην εκκλησία του χωριού.

Πρώτο  ήταν  το  σπίτι  του  Κουκούλη  Νίκου(σήμερα  του  Τσιάκα  Γεώργιου  στην πλατεία),μετά  χρησιμοποιήθηκε  η εκκλησία  του  χωριού και το  σπίτι  του  Φουρκοσπύρου.

Το  1950-51  ξεκίνησε  το  χτίσιμο  του  σχολείου  με  την βοήθεια  του Κολλεγίου Αθηνών . Στη  θεμελίωση  έγινε  τραπέζι  στους αντιπροσώπους  του  Κολλεγίου  Αθηνών  με  ενέργειες  του  δάσκαλου  Βαλτινού  Χρήστου.

Σχολείο Καλαμακίου  Φθιώτιδας 

Απόσπασμα από την εφημερίδα του Κολλεγίου Αθηνών

Το  σχολείο  λειτούργησε  ως Μονοθέσιο  Δημ.Σχολείο  για  πρώτη  φορά  το 1957

Αποτελούνταν  από    το  κυρίως  κτίριο  ,το  μαγειρείο  όπου  σερβίρονταν  πρωινό  και  μεσημεριανό ,  και  τις   τουαλέτες στην δεξιά πίσω γωνία  του οικοπέδου(σήμερα  δεν υπάρχουν οι εξωτερικές αλλά  έχει  δημιουργηθεί  μια στο εσωτερικό του  σχολείου.

Στο  μαγειρείο  δούλεψαν  ως  μαγείρισσες οι  Φουρκοβασίλαινα    η Γερο-Σοφία  Τσιάκα και  η Αγλαΐα Καλιώρα . Στα  παιδιά  πρόσφεραν  το πρωί  σκονόγαλο  και πληγούρι.

Ο περίβολος  κατασκευάστηκε  στα  τέλη  της δεκαετίας του ’60  ,δημιουργώντας  μια  πολύ  μεγάλη  αυλή  για  ανέμελο  παιχνίδι  στα  διαλείμματα.

Το  μαγειρείο  σταμάτησε  να  λειτουργεί    το σχολικό έτος   1969-1970  γιατί  ο  χώρος  αυτός  λειτούργησε  ως   δεύτερη  αίθουσα  διδασκαλίας  για  3 χρόνια  έως  το 1972,   λόγω  μετατροπής  του σχολείου  σε διθέσιο.

Παιδιά  του  κολεγίου  με  τους  εκπαιδευτικούς  τους  επισκέφτηκαν  τουλάχιστον  δύο  φορές  το  σχολείο  , τα  σχολικά  έτη  1969-1970  και  1974-1975  ,χαρίζοντας  στους  μαθητές  του  σχολείου  διάφορα  δώρα,και  πλούσιο  εξοπλισμό  στο  σχολείο.(μηχανές προβολής ταινιών,γεωμετρικά όργανα,χάρτες,και  λοιπό  εποπτικό  υλικό).

Στην  είσοδο  του  σχολείου  μπροστά  από τα  σκαλιά  στήνονταν σκηνή  για  να  γίνουν  οι  σχολικές  γιορτές  για  το  ΟΧΙ,  και  την  Επανάσταση  του  ’21  .

Καψάλης Νίκος-Χαλβατζής Κώστας-Κουμπάρου Βούλα-Πλατή Δήμητρα-Καρκατσέλος Τάκης-Μπακογιάννη Ελένη-Γκαρλαούνη Γεωργία-Σταυρογιάννης Τάκης-Θεοδοσίου Στέλιος
(από αριστερά προς τα δεξιά στην αυλή του σχολείου ,αριστερά από τις σκάλες)

Στο  εσωτερικό  του σχολείου την περίοδο της χούντας ,γίνονταν  προβολή  διαφόρων  ταινιών   από  το  Υπουργείο  Υγείας   κτλ..

Στην εξωτερική σκάλα του σχολείου με
το δάσκαλο τον Στέλιο Οικονόμου 

 

Διετελέσαντες  Δάσκαλοι  στο  χωριό

 

Χρυσόστομος(χωρίς άλλα  στοιχεία) Δεκαετία του 1940

Τα  χρόνια 1947-1949 δεν λειτούργησε  το σχολείο γιατί το χωριό είχε αδειάσει ,λόγω εμφυλίου.

 Βαλτινός  Χρήστος  : Τέλη Δεκαετίας του 1940 και  δεκαετία του 1950

Λουκόπουλος  Ηλίας:  Αρχές δεκαετίας του 1960

Οικονόμου  Στυλιανός :1968-1973

Καφόρου: 1969-1970

Αλευρομαγείρω: σαν δεύτερη δασκάλα 1971-72 γιατί το σχολείο λειτουργούσε σαν διθέσιο .Είχε τις  τάξεις Α΄,´ô.

Σαν δεύτερη αίθουσα χρησιμοποιήθηκε  το Μαγειρείο.

Ψαρογιάννης Κώστας 1973-1976

Ντάσσιος 1978-1984

Σταυρογιάννης  Δημήτριος  του  Θωμά.1976-77

Λιάγκας  Ιωάννης  του  Στυλιανού την τελευταία χρονιά  του  το  1985.

Με  το  ερχομό  των  Αλβανών  εργατών  στο  χωριό  (1991-1992) το  μαγειρείο  χρησιμοποιήθηκε  ως  προσωρινός  χώρος  διαμονής  των.

Δυστυχώς  κανένας  μας  δεν  φρόντισε  να  διασωθούν  τα  παλιά  θρανία  με  αποτέλεσμα  να  καταλήξουν  όλα  στην πυρά  για  να  ζεσταθούν  οι  αλβανοί  εργάτες. Τέλος  της  δεκαετίας  του  ’90  το  μαγειρείο  γκρεμίστηκε .

Στη  θέση  του  ο πολιτιστικός  σύλλογος  του  χωριού έφτιαξε  ένα  ξύλινο  κιόσκι  ,τόπος  συνάντησης  των παιδιών  το  καλοκαίρι.Επίσης    έχει  φτιαχτεί  ένα  μικρό  γήπεδο  ποδοσφαίρου  στην αυλή  για  να  παίζουν  τα  παιδιά   το  καλοκαίρι.

 

Σήμερα το  σχολείο  λειτουργεί  σαν  κοινοτικό  γραφείο,αγροτικό ιατρείο,χώρος  εκδηλώσεων στην αυλή(γιορτές νεολαίας τέλος καλοκαιριού) ,χώρος  αιμοδοσίας  και  φυσικά  σαν  εκλογικό  κέντρο.