ΤΣΙΦΛΙΚΙΑ  ΤΗΣ ΟΘΡΥΣ ΣΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ

Δερβέν Φούρκα

Θέα τμήματος , του κτήματος Δερβένι-Ζαπάντι ,από την Ψηλόραχη,.Η λάκα που φαίνεται αριστερά είναι τα Ισιώματα.

Μεγάλες ιδιοκτησίες γης στην Οθωμανική αυτοκρατορία που ανήκαν σε ένα πρόσωπο. Περιλάμβαναν χωριά και καλλιεργήσιμες γαίες, τις οποίες καλλιεργούσαν υποχρεωτικά προς όφελος του ιδιοκτήτη αγρότες που κατοικούσαν στην περιοχή των τσιφλικιών. Αυτοί ονομάζονταν κολίγοι, δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν τη γενέθλια γη, είχαν την υποχρέωση να δίνουν στον ιδιοκτήτη ένα ποσοστό από τα προϊόντα που παρήγαγαν και να του παρέχουν διάφορες υπηρεσίες χωρίς πληρωμή. 

Η συρροή των προσφύγων το 1922 επιτάχυνε την πορεία της απαλλοτρίωσης και της αναδιανομής της μεγάλης γαιοκτησίας, μιας διαδικασίας που είχε αναγγελθεί από το Βενιζέλο τη δεκαετία του 1920. Έτσι αν και η αγροτική μεταρρύθμιση, δηλαδή η απαλλοτρίωση των μεγάλων αγροκτημάτων υπέρ των ακτημόνων καλλιεργητών, αναγγέλθηκε από την επαναστατική κυβέρνηση Βενιζέλου το 1917, εντούτοις το 1929 δεν είχαν διανεμηθεί πολλά τσιφλίκια. ΄Όμως η κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώθηκε τη συρροή των προσφύγων επέφερε την επιτάχυνση των διαδικασιών για την απαλλοτρίωση και τη διανομή του 1932.

Στην διανομή της γης το 1932 απαλλοτριώθηκε και το κτήμα «ΝΤΑΟΥΚΛΗ» και διανεμήθηκε σε ακτήμονες αγρότες των γύρω χωριών. 

Στην  γύρω  περιοχή  από  το  χωριό  τσιφλικάδες  ήταν:  ο Σ. Βελέντζας, και  ο  Αγαθοκλής.

.Το  κράτος  επί  Πλαστήρα  γύρω  στο  1932  απαλλοτρίωσε  το  τσιφλίκι  του  Αγαθοκλή  που  περιελάμβανε  τις περιοχές Δραχμάνακα,Άη Θανάση,Παληχώρια,Κολτσιδιάς,Μίχα,

Ταμπούρια,Σταφλόράχη,Κούμαρο,Μάρκο,Αγροσκιές,

Καρβουνόρεμα-Κυριακόραχη,Τσιάκα τη σούδα-Κυριακόρεμα  και  κατέληγε  στο  κεντρικό  δρόμο  του  χωριού.

Το  τσιφλίκι-κτήμα   του   Σωτήρη  Βελέντζα  που  ονομαζόταν Δερβένι- Ζαπάντι  αγοράσθηκε  το  1960   με αριθμό συμβολαίου 11033/15-12-1960   από  80  κατοίκους  του  χωριού  για  να  αυξήσουν  τα  βοσκοτόπια  για  τα ζώα τους .Οι ενέργειες για  την αγορά  του  είχαν ξεκινήσει το 1958 επί προεδρίας Θωμά Τσιάκα.

Τα όρια του κτήματος σύμφωνα με το συμβόλαιο:Ξεκινά περίπου από την αρχή του δρόμου για τα χωράφια και με κατεύθυνση Βόρεια ακολουθεί το Κυριακόρεμα-Τσιάκα τη σούδα μέχρι το απαλλοτριωθέν για το Καλαμάκι και Άη Γιώργη  κτήμα Βελέντζα(2/1923 απόφαση της επιτροπής απαλλοτριώσεων ,περίπου μέχρι την Αγία Κυριακή).

Ακολούθως στρίβει Δυτικά μέχρι το Παλιοντέρβενο-Ζαπάντι -Μπλιόκαμπο(συνορεύοντας βόρεια με το Σ.Α.Α.Κ Καλαμακίου και Αγίου Γεωργίου) .Πιστεύω ότι το απαλλοτριωθέν κομμάτι έφθανε μέχρι τους βόρειους πρόποδες της Διασέλας.Μόλις βρω την απόφαση της απαλλοτρίωσης ,θα τοποθετήσω και χάρτη.

Από εκεί παίρνει τη Κορακόρραχη(έτσι φαίνεται και στους δασικούς χάρτες)   σύραχα με κατεύθυνση νότια,  μέχρι το ψηλότερο σημείο στα Ισιώματα.Το δάσος δυτικά της Κορακόραχης είχε αγορασθεί νωρίτερα από την Κοινότητα Ξυνιάδας το 1957.

Από το ψηλότερο σημείο στα Ισιώματα κατεβαίνει μέχρι στην αρχή από τα Δασιά Δέντρα και από εκεί στρίβει ανατολικά, ακολουθώντας την οριοθετική γραμμή των πρώτων συνόρων του Ελληνικού κράτους(σημερινός δρόμος από το χωριό για Δασιά δέντρα)  φθάνει ξανά στην αρχή του Κυριακορέματος.

Η έκταση του αγορασθέντος κτήματος είναι περίπου 3200 στρέμματα και το τίμημα 500.000 δρχ.

Το συμβόλαιο είναι υπογεγραμμένο από τους παρακάτω:

Σταυρογιάννης Δημήτριος του Ν.-Τσιάκας Θωμάς του Δ.-Χαμπίπης Χρήστος του Κων.-Παπακωνσταντίνου Στυλ.του Γεωρ.-Τσιάκας Δημήτριος του Κων.-Σταυρογιάννης Δημήτριος του Νικ-Κουμπάρος Νικόλαος του Ευαγγ.-Λιάγκας Στυλιανός του Γεωρ.-Κουκούλης Γεώργιος του Γεωρ-Τσιάκας Νικόλαος του Χρ.-Ευσταθίου Ιωάννης-Τσιάκας Παναγιώτης του Κ-Φούρκας Νικόλαος του Σπ-Τσιάκας Γεώργιος του Κων.-Γκαρλαούνης Στυλιανός του Χρ.Παπακωνσταντίνου Στυλιανός του Χρ΄-Τσιάκας Δημήτριος του Κων- Πλατής  Βασίλης του Ιωαν.-Πλατής Χρήστος του Ιωανν.-Κουκούλης  Γεώργιος του Ιωάνν.-Καλιώρας Χρήστος του Νικολ.-Χριστοδούλου Νικόλαος του Δημ.-Πλατής Αθανάσιος του Ιωάννου-Γκαρλαούνης Αλέξανδρος του Χρ.-Ευσταθίου Βασίλειος του Κων-Μπουρούνης Βασίλειος του Ευαγγέλου-Τσιάκας Ιωάννης του Ανδρ.-Μπακογιάννης Νικόλαος του Ιωάννου-Τσιάκας Δημήτριος του Ιωάννη-Σταυρογάννης Γεώργιος του Χρίστου-Μπλέτσας Ευάγγελος του Κων-Μπλέτσας Γεώργιος του Κων.-Πλατής Γεώργιος του Δημ.-Τσάκας Παύλος του Αθαν.-Μπουρούνης Αθανάσιος του Κων-Καρκατσέλος Σπύρος του Χρ.-Φούρκας Νικόλαος του Δημ.-Μπλέτσας Δημήτριος του Νικ-Παπανικολάου Απόστολος του Αθ.-Αποστόλου Παναγιώτης του Δημ.-Σταυρογιάννης Χρήστος του Λεωνίδα-Θελούρας Κωνσταντίνος του Γεωργ.-Κουμπάρος Αθανάσιος του Νικολ.-Χαμπίπης Νικόλαος του Κων.Μπλέτασς Θωμάς του Κων.-Θεοδοσίου Γεώργιος του Νικολ΄-Σταυρογιάννης Χρήστος του Χρήστου-Κουμπάρος Λάμπρος του Ιωάννου-Ευσταθίου Κωνσταντίνος του Ευσταθίου-Λαμπρόπουλος Σπύρος του ΒασιλΚαρκατσέλος Απόστολος του Χρίστου-Χριστοδούλου Επαμεινώνδας του Παναγ.-Καψάλης Στυλιανός του Αθαν.-Γκαρλαούνης Ανδρέας του Νικ.-Τσιάκας Αθανάσιος του Ανδρέα.-Σταυρογιάννης Κωνσταντίνος του Δημητρίου-Στριφτάρας Σπύρος του Γεωργ.-Βαλτινός Χρήστος του Στυλιανού-Φούρκας Απόστολος του Σπ.-Καλιώρας Δημήτριος του Νικολάου-Δάφνη Μαργαρίτη χήρα Θεοδοσίου Θεόδωρου του Κων.-Παναγιώτα χήρα Βασιλείου Φούρκα το γένος Νικολάου Σίμου-Ουρανία χήρα Νικολάου Μπλέτσα το γένος Αθανασίου Φέκα-ΣΤυλιανή σύζυγος Κωνσταντίνου Καλιώρα το γένος Γεωργίου Γκουλένα-Μαρία ,χήρα Αθανασίου Χαλβατζή το γένος Κωνσταντίνου Κοκκινόπουλου-Κωνσταντία χήρα Δημητρίου Φουρκα το γένος Πέτρου Καραδήμα-Κωνσταντία χήρα Δημητρίου Κουκούλη το γένος Αθανασίου Θεοδώρου-Λεμονιά χήρα Κωνσταντίνου Τσιάκα το γένος Κωνσταντίνου Καψάλα-Βασιλική χήρα Ιωάννου Χαμπίπη το γένος Ιωάννου Ζέρβα-Φωτεινή χήρα Ηλία Θεοδοσίου το γένος Δημητρίου Καραγιάννη-Γκαρλαούνης Χρήστος του Κωνσταντίνου-Γκαρλαούνης Νικόλαος του Κωνσταντίνου-Μιλτιάδης ή Μιχαήλ Γκαρλαούνης του Χρήστου-Μπουρούνης Ιωάννης του Ευαγγ.-Πλατής Απόστολος του Δημ.-Πλατής Αριστείδης του Δημ.-Κουκούλης Σπύρος του Κων.-Φούρκας Νικόλαος του Σπύρου-Στριφτάρας Δημήτριος του Σπύρου-Χαλβατζής Παναγιώτης του Αθανασίου

Αν θέλετε να δείτε  το συμβόλαιο αγοράς του Κτήματος Βελέντζα πατήστε  ΕΔΩ

Το  ευτράπελο  της  εξαγοράς  αυτής  ήταν  ότι  κάποιοι  από  αυτούς  που  συμμετείχαν  στην αγορά  του κτήματος  πούλησαν  τα  ζώα  τους  για  να  βρουν  τα  λεφτά. Έτσι  ναι  μεν  είχαν  δικαίωμα  βοσκής  ,αλλά  δεν  είχαν  ζώα  να  βοσκήσουν.